Perspectief. Misschien is dat een hele goede definitie van wat we zien als we onze ogen gericht houden op Jezus. De schrijver van de Hebreeënbrief beschrijft hoe alles aan Jezus onderworpen is en dat er niets is dat niet onder zijn gezag is gesteld. Dat is het ‘Jezus-perspectief’.
Er is ook een ‘mensen-perspectief’. Heel eerlijk is de Hebreeënschrijver dan ook als hij stelt: dat alles aan Hem onderworpen is, zien wij echter nu nog niet. Vanuit ‘mensen-perspectief’ zien we soms verdriet, merken we de gevolgen van crisissen, oorlogen en hebben we zorgen. Kortom: de scherven van het leven.
Beide perspectieven
In het themabeeld voor de Pinksterconferentie 2023 zie je beide perspectieven terug: dwars door de scherven mogen we onze ogen richten op Jezus. We zien het kruis, we zien gebrokenheid – maar we zien ook nu al de glimpen van zijn eeuwige koningschap. Met eer en heerlijkheid gekroond. Dat is onze hoop, ons perspectief en onze boodschap.
We gaan altijd lijken op dat wat we het meeste zien. Als we naar Hem opkijken, en vanuit zijn Woord en vervuld met de Heilige Geest leven, mogen we samen uitspreken: maar wij zien Jezus. Dat verandert ons perspectief en van daaruit mogen we Jezus laten zien in een wereld in nood, een wereld die de opgestane en verheerlijkte Jezus nodig heeft.
